Michael Lawrence

Badge Number: #77-S-20

زندگی نامه

مایکل لارنس، ۵۷ ساله، متولد ۱۱ ژوئن ۱۹۶۸، تگزاس – ایالات متحده
وی در خانواده‌ای با مادر ایرانی و پدر آمریکایی چشم به جهان گشود. آتنا مادر وی پرستار بود و دیوید پدر وی نظامی. مادر وی تلاش داشت تا فرزند خود را بر اساس ویژگی‌های اخلاقی تربیت کند و به عبارتی تلاش داشت فرزندش را به گونه‌ای تربیت کند که مانند همسرش در آینده نظامی نشود. در نتیجه گاهی اوقات مایکل را همراه خود به محل کارش می‌برد تا مایکل را با شغل خود آشنا کند و همچنین هرگز فرزندش را از پدرش دور نگه نمی‌داشت. زیرا هر زمان که دیوید با مایکل صحبت می‌کرد یا با هم بازی می‌کرد، مدام تلاش داشت مایکل را مانند خودش نظامی تربیت کند و آتنا نیز از این موضوع رضایتی نداشت.

این روند تا نوجوانی مایکل ادامه داشت تا این که مایکل ۱۷ ساله شد و به اجبار آتنا برای ورود به دانشگاه پزشکی اقدام کرد و موفق شد در اولین آزمون وارد کالج شود. چند ماه پس از ورود، مایکل به کالج نپرداخت و متوجه شد که علاقه‌ای به این رشته ندارد بلکه علاقه‌اش مانند پدرش نظامی بودن است. بنا بر این تصمیم گرفت از کالج انصراف دهد و وارد ارتش آمریکا شود. اما برخلاف انتظار مایکل، با وجود این که پدرش یکی از افسران عالی‌رتبه ارتش بود، هیچ کمکی برای ورود مایکل نکرد. بنا بر این مایکل تصمیم گرفت به صورت عادی وارد ارتش شود و در این مسیر نیز موفق بود.

طولی نکشید که مایکل به عنوان افسر در ارتش آمریکا جایگاهی برای خود یافت و در ماموریت‌های زیادی شرکت کرد و توانست تا رتبه گروهبان و رهبر تیم پیشرفت کند. اما در سال ۱۹۹۱ که مایکل ۲۳ ساله بود، در یکی از ماموریت‌ها به دلیل خیانت یکی از افراد تیم، مایکل تمام افراد خود را از دست داد. پس از گذشت ۳ ماه از این حادثه، مایکل در یکی از بیمارستان‌های ایالت سن‌آندریاس به هوش آمد. در این شرایط، مایکل همه چیز را فراموش کرده بود اما با کمک کادر درمان توانست به مرور حافظه‌اش را بازگرداند و پس از مدتی از بیمارستان ترخیص شد. اما مایکل دیگر نمی‌توانست به شغل سابق خود بازگردد، زیرا خود را مسئول مرگ افراد تیم می‌دانست.

برای این که به پدر و مادرش سربزند، به تگزاس بازگشت اما برخلاف انتظارش کسی منتظر او نبود. مادرش مایکل را ترک کرده بود، چون کالج را رها کرده بود و وارد ارتش شده بود، و همچنین پدرش نیز به دلیل این که معتقد بود مایکل مانند یک نظامی به دوستانش وابسته نبوده، از مایکل ناراحت بود. بنابراین مایکل که شاهد این اوضاع بود تصمیم گرفت به همان بیمارستانی که در آنجا به هوش آمده بود برود تا شاید بتواند خاطرات گذشته را فراموش کند و زندگی تازه‌ای برای خود ترتیب دهد.

مایکل به عنوان یک تکنسین ساده در همان بیمارستان مشغول به کار شد اما این شغل با خصوصیات مایکل سازگاری نداشت. بنابراین تصمیم گرفت شانس خود را برای ورود به اداره پلیس امتحان کند. طولی نکشید که مایکل در سن ۲۴ سالگی وارد اداره پلیس شد و به عنوان کادِت مشغول به خدمت شد. مایکل احساس می‌کرد این اداره همان جایی است که به آن تعلق دارد. سال‌ها می‌گذشت و مایکل در اداره پلیس روز به روز پیشرفت می‌کرد. ابتدا به عنوان مسئول واحد سرعت بالا (High Speed Unit) فعالیت داشت.

در همین حین، دیوید تصمیم گرفت برای دلجویی به دیدار پسرش برود اما این بار مایکل هیچ‌گونه شوق و اشتیاقی برای دیدار دوباره با پدر نشان نداد. بلکه مایکل تصمیم گرفت تنها روی کار خود تمرکز کند و از هر چیزی که مانع رشدش می‌شد دوری کند. این روند سال‌ها ادامه داشت و مایکل روز به روز در اداره پلیس پیشرفت کرد و پست‌های مختلف را یکی پس از دیگری به دست آورد.

این روند تا امروز ادامه دارد و مایکل اکنون ۵۷ ساله شده و افتخارات متعددی در کارنامه نظامی و حرفه‌ای خود دارد.

تاریخچه فعالیت

---

رزومه و تاریخچه

---